Ινοκυστικοί Μαστοί

Οι ινοκυστικοί μαστοί αποτελούν την πιο συχνή πάθηση των μαστών στις γυναίκες ηλικίας 40 με 50 ετών. Ονομάζεται επίσης «ινοαδένωση», «κυστική μαστίτιδα» ή «ορμονική μαστοπάθεια» και εμφανίζεται στο 40% περίπου των γυναικών, κατά την αναπαραγωγική ηλικία. Ωστόσο μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε φάση στη ζωή μιας γυναίκας.
Πρόκειται για μία καλοήθη κατάσταση, η οποία εντοπίζεται σε διαφορετικά σημεία, ενώ μπορεί να επηρεάσει και τους δύο μαστούς ταυτόχρονα.

Ινοκυστικοί Μαστοί – Αίτια

Τα αίτια των ινοκυστικών μαστών αφορούν στη γενετική φύση των μαστών (πυκνότητα κ.α.), καθώς και στις ορμονικές μεταβολές των γυναικών.
Ο μαστός περιέχει ποσοστά ινώδους ιστού και λίπους, τα οποία, ανάλογα με την κατανομή τους, καθιστούν το μαστό σε πυκνό (ινοκυστικό) ή αραιό (λιπώδης).

Οι ινοκυστικές αλλοιώσεις οφείλονται, επίσης, στις αλλαγές των ορμονικών επιπέδων (θυληκές ορμόνες) κατά την έμμηνο ρύση.

Ποικίλοι παράγοντες συντελούν στη δημιουργία της ινοκυστικής νόσου. Αυτοί περιλαμβάνουν:

  • Έναρξη έμμηνου ρύσης σε μεγαλύτερη ηλικία
  • Παχυσαρκία
  • Έντονο στρες
  • Ατεκνία
  • Κατανάλωση υγρών που περιέχουν μεθυλξαθίνες (καφές, τσάι, σοκολάτα, κ.α.)

Ινοκυστικοί Μαστοί – Συμπτώματα

Τα συμπτώματα που εκδηλώνονται με τους ινοκυστικούς μαστούς είναι πιο έντονα τις ημέρες πριν την έμμηνο ρύση. Έτσι, η γυναίκα που πάσχει από την πάθηση μπορεί να εντοπίσει:

  • Γενικευμένο πόνο ή ιδιαίτερη ευαισθησία στο στήθος (κυρίως τις ημέρες ωορρηξίας έως πριν την περίοδο)
  • Σκλήρυνση σε περιοχές των μαστών
  • Κυστικές διογκώσεις που μπορούν να ψηλαφηθούν και εξογκώματα, τα οποία αυξομειώνονται κατά τον εμμηνορροϊκό κύκλο
  • Έκκριση σκουρόχρωμου υγρού από τις θηλές (χωρίς να πιέζεται το στήθος)

Σε αρκετές περιπτώσεις τα συμπτώματα δεν είναι εμφανή, ενώ σε άλλες μπορεί να υποχωρήσουν με την πάροδο του χρόνου.

Διάγνωση

Τις περισσότερες φορές, η διάγνωση των ινοκυστικών μαστών τίθεται βάσει της συμπτωματολογίας που εκδηλώνεται. Ο γυναικολόγος μέσα από κλινική εξέταση θα είναι σε θέση να αξιολογήσει τα χαρακτηριστικά και το μέγεθος των διογκώσεων, ενώ θα ελέγξει το βαθμό του πόνου που προκαλεί στη γυναίκα.

Η εξέταση περιλαμβάνει υπερηχογράφημα όπου θα αναδειχθεί η μορφολογία των αλλοιώσεων και η σύσταση των κύστεων – αν είναι συμπαγείς (σύνθετες κύστεις) ή έχουν υγρό (απλές κύστεις).

Στην περίπτωση όπου τα ευρήματα θέσουν υποψία για καρκίνο του μαστού, πραγματοποιείται βιοψία.

Μπορούν οι ινοκυστικοί μαστοί να οδηγήσουν σε καρκίνο του μαστού;

Οι ινοκυστικοί μαστοί δεν οδηγούν σε καρκίνο του μαστού. Ωστόσο, οι σύνθετες κύστεις αποτελούν ανησυχητικό παράγοντα για την ανάπτυξη του καρκίνου. Παράλληλα, η γυναίκα που πάσχει από ινοκυστικούς μαστούς με έντονη συμπτωματολογία υπάγεται στην ομάδα αυξημένου κινδύνου.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο έλεγχος θα πρέπει να είναι τακτικός και, κατόπιν υποδείξεως του γιατρού, η γυναίκα πρέπει να υποβάλλεται σε μαστογραφία με σκοπό την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού.

Ινοκυστικοί Μαστοί – Θεραπεία

Η θεραπεία για τους ινοκυστικούς μαστούς είναι είτε συντηρητική είτε χειρουργική, ανάλογα με το βαθμό σοβαρότητας.
Παρόλα αυτά, στα πιο πολλά περιστατικά η πάθηση υποχωρεί από μόνη της κατά την περίοδο της εμμηνόπαυσης. Οι γυναίκες που έχουν διαγνωσθεί με ινοκυστικούς μαστούς και δεν έχουν ιδιαίτερες ενοχλήσεις, δεν ακολουθούν κάποια θεραπεία, όμως πρέπει να είναι συνεπείς στην παρακολούθησή τους.

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει:

  • Φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση του πόνου που προκαλείται από τις διογκώσεις των ινοκυστικών μαστών. Αυτά είναι τα αντιφλεγμονώδη, παυσίπονα και η προγεστερόνη, ενώ ο γιατρός μπορεί να συστήσει ηρεμιστικά χάπια για την αντιμετώπιση του άγχους, το οποίο συνδέεται με την έξαρση της πάθησης.
  • Κατάλληλη εφαρμογή σουτιέν, το οποίο σταθεροποιεί το στήθος κατά τη διάρκεια της ημέρας.
  • Διατροφή – Αποφυγή τροφών και υγρών που περιέχουν μεθυλξαθίνες, μείωση ή διακοπή του καπνίσματος, λιγότερα λιπαρά.

Στις γυναίκες όπου οι ενοχλήσεις εμμένουν, ο γιατρός μπορεί να προχωρήσει σε παρακέντηση των κύστεων όπου γίνεται παροχέτευση του υγρού. Εάν τα συμπτώματα επιμένουν, τότε οι κύστεις αφαιρούνται με χειρουργική επέμβαση.

 

ΕπικοινωνίαΕπικοινωνία